زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابومروان عبدالملک بن عبدالعزیز ماجشون





ابومروان عبدالملک بن عبدالعزیز ماجشون، معروف به ابن ماجشون یکی از فقهای مالکی قرن سوم قمری در مدینه بود. او سرانجام به سال ۲۱۲ ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابومروان عبدالملک بن عبدالعزیز بن عبدالله بن سلمة ماجشون منسوب به قبیله بنی‌تمیم، فقیه مالکی و سخنوری شهیر بود. او تا زمان مرگ مفتی اعظم اهل مدینه بود. بسیاری از دانشمندان مغرب و مشرق از او کسب علم کرده و از او حدیث شنیدند. او سخت شیفته گوش فرا دادن به آهنگ بود. ماجشون لقب نیای او بود. جد او را به دلیل سرخی گونه‌اش ماجشون که کلمه‌ای فارسی به معنای گلگون است، می‌خواندند.

۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۶۰.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۱۶۶.    
۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۷، ص۲۹۲.    
۴. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التّهذیب، ج۶، ص۴۰۷.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۷۴.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.